11. Dom Leopolda Próchenki (nr 67)

Chałupę wybudował w końcu XIX w. gospodarz Gochnio. Po tej rodzinie zagroda przeszła na własność Leopolda Próchenki. Po nim dziedziczył syn Stanisław, a następnie syn Stanisława Szczepan. Chałupę wybudowano wg. konstrukcji wieńcowej. Belki zrębu zwęgłowane są w narożach na "rybi ogon" z niewielkimi ostatkami. Podwalię z drewna sosnowego położono w narożach na obłap i posadowiono na kamieniach polnych. Więźbę dachową wykonano wg. konstrukcji krokwiowo-jętkowej, opierając krokwie na opasce zwanej potocznie w tym regionie okapem. Dach czterospadowy, kryty strzechą na gładko. Szczyty dachu wieńczy kalenica. Konstrukcja chałupy szerokofrontowa, symetryczna, dwutrakowa, o dośrodkowym układzie wnętrza. Zawiera cztery izby oraz dwie sienie. Ściany zrębu chałupy nieszalowane, malowane w części północnej pasami poprzecznymi, wapn em w nmiejscach łączenia belek. W pozostałej części zrębu pomalowane pobiałą wapienną w całości. Drzwi wejściowe po obu stronach chałupy jednoskrzydłowe, filongowe.

Dom Leopolda Próchenki - 11. (Mapa z lat 70-tych XX w.)

powrót

Andrzej Boczek
boczeka@wp.pl

Copyright ©