DZIEWULE 1441
 
Osoby posiadające stare fotografie, dokumenty lub inne pamiątki związane z historią wsi Dziewule serdecznie zapraszam do współpracy - A.B.
Źródła: XV-XVIII w.: 1. Słownik historyczno-geograficzny | 2. Osady zaginione | 3. Kopia dokumentu sprzedaży Grodziska i Sobiestanu w 1441 r. | 4. Rejestr poborowy z 1531 r. | 5. Rejestr poborowy z 1552 r. | 6. Sumariusz włók szlacheckich z 1552 r. | 7. Rejestr poborowy z 1580 r. | 8. Rejestr poborowy z 1589 r. | 9. Rejestr poborowy z 1621 r. | 10. Sumariusz włók szlacheckich z 1644 r. | 11. Protestatia Obywatelów Powiatu Łukowskiego z 1653 r. | 12. Spis głów wsi Dziewule (łącznie z Januszówką) oraz Koziestany z 1673 r. | 13. Spis głów wsi Dziewule, Januszówka oraz Koziestany z 1674 r. | 14.Spis głów wsi Dziewule oraz Januszówka z 1676 r. | 15. Zestawienie danych z rejestrów pogłównego z lat 1673, 1674, 1676 | 16. Taryfy podymnego z lat 1775 - 1794 | 17. Spis ludności Diecezji Krakowskiej z 1787 r. || XIX-XX w.: ogłoszenie o wypłacie za dostawę koni wykorzystanych do przejazdu cara w 1845 r. | karczma w 1845 r. | Hipoteka Dóbr Ziemskich Dziewule cz. A | Rejestr pomiarowy folwarku po uwłaszczeniu

3. Pierwsza wzmianka o Dziewulach - kopia dokumentu sprzedaży Grodziska i Sobiestanu w 1441 r.



AGAD, MK, t. 98, k. 221-221v.

----------------------------------

Andreas Grodziczki. Venditio Grodzisko et Sobiestan
Nos Johannes haeres de Osczepalin iudex Lucouiensis et Matthias haeres de Domassewnicza subiudex Lucouiensis [significamus], quia coram nobis nostrorumque nobilium praesentia tunc nobiscum in iudicio regali in Lucow praesidentium constitutus nobilis Mroceslaus haeres de Milanow, nec non procurator Lucouiensis, non compulsus, nec coactus, nec aliquo errore seductus, sed freto animicorum suorum salubrique consilio fassus est coram nobis, quia vendidit suam haereditatem, videlicet Grodzisko et Sobiestan iacentes inter villam regalem Sbuczin et inter villam Dziewlle et Jassona in disstrictu Lucouiensi sitam et nuncupatam, cum omnibus et singulis utilitatibus, fructibus, censibus, redditibus, obventionibus, campis, pratis, agris cultis et incultis, piscinis etc., nihil pro se ibidem reservando, sicut eadem haereditas, videlicet Grodzisko et Sobiestan ita late longeque etc cum omni iure et domino, quibus solus gaudebat et fruebat, tenuit, habuitque et possidebat hucusque, nobili viro Johanni alias Zaremba pro octo marcis et duobus equis valoris novem sexagenarum pecuniae medientorum grossorum vendidit ac coram nobis iusto ac venditionis titulo in triginta marcis ratione mediatorum grossorum perpetuis temporibus efficaciter resignavit. Praememoratus vero nobilis Johannes Zaremba praedictam haereditatem, videlicet Grodzisko et Sobiestan tenendam, habendam, regendam, gubernandam et perpetuis temporibus pacifice et quiete possidendam, dandam, donandam, commutandam, obligandam, vendendam et ad usus suos beneplacitos convertendam, uti sibi ac ipsius legitimis successoribus melius fore videbitur. Item praenominatus Mroceslaus haeres de Milanow praefatum Johannem alias Zaremba debet ipsum defendere et tueri ad tres annos iuxta modum et consuetudinem ipsius iuris terrestris. Actum et datum in Lucow, feria secunda post dominicam qua decantatur “Memento mei Domine” etc. 1441.
Zbiór dokumentów małopolskich, wyd. Stanisław Kuraś, t. VIII, 2345, Kraków – Wrocław 1962-1973

-------------------------------

Andrzej Grodzicki. Sprzedaż Grodziska i Sobiestanu
My Jan, pan na Oszczepalinie, sędzia łukowski, i Maciej, pan na Domaszewnicy, podsędek łukowski, w przytomności naszej szlachty z nami w trybunale królewskim w Łukowie obecnej, zaświadczamy, iż szlachetny Mroczesław, pan na Milanowie, prokurator łukowski, postanowił nie pod przymusem, ani naciskiem, ani też wiedziony jakimś błędem, lecz ze szczerej przyjaźni i pożytecznej rady, sprzedać swe dobra, mianowicie Grodzisk i Sobiestan, położone między wsią królewską Zbuczyn oraz wsiami Dziewule i Jasionka w ziemi łukowskiej, z wszystkimi razem i z osobna korzyściami, owocami, czynszami, powinnościami, przynależnościami, polami, łąkami, rolami uprawnymi i nieużytkami, stawami itd., nic sobie nie warując; więc owe dobra Grodzisk i Sobiestan, jak długie i szerokie, z przynależnymi im prawami i przywilejami, którymi dotąd się cieszyły i z których korzystały, sprzedaje szlachetnemu Janowi zwanemu Zarembą za osiem grzywien i dwa konie warte dziewięć kop półgroszy, a względem naszych praw wynikających ze sprzedaży dóbr za trzydzieści grzywien w półgroszach zrzeka się ich po wsze czasy. Zaiste prześwietny Jan Zaremba rzeczone dobra Grodzisk i Sobiestan trzymając, posiadając i zarządzając nimi, po wsze czasy spokojnie nimi władając, darując je i darowując, wymieniając, przyrzekając, sprzedając i na swój użytek dowolnie obracając, będzie je tak on jak i jego prawni spadkobiercy ku swemu pożytkowi używać. Ponadto wspomniany Mroczesław, pan na Milanowie, rzeczonego Jana Zarembę zobowiązuje się bronić i brać w opiekę przez trzy lata wedle zwyczajów i praw ziemskich. Działo się w Łukowie, drugiego dnia po niedzieli ze śpiewem “Pamiętaj, Panie mój” itd., roku 1441.
Tłumaczenie dr Krzysztof Czubaszek

powrót

 

 

Andrzej Boczek
boczeka@wp.pl

Copyright ©