Osoby posiadające stare fotografie, dokumenty lub inne pamiątki związane z historią wsi Dziewule serdecznie zapraszam do współpracy - A.B. |
||||||||||||||
1441-1933 | pradzieje | źródła XV-XX w. | 1863-1864 | 1914-1918 | 1920 | 1939-1945 | mapy | zabytki | dwór | parafia | szkoła | rody | Żydzi | życie codzienne | twórcy | wsie okoliczne | krajobrazy | strony polecane | komentarze | ostatnio dodane
|
||||||||||||||
1939-1945: ZWZ-AK Zbuczyn: dokonania | oddział partyzancki "Ryś" | Bolesław Prochenka | wielka "wsypa" | towarzysze broni | tablice pamięci Ośrodka AK Zbuczyn | poświęcenie sztandaru | pogrzeb "Zenona" || Mord NKWD: w drodze na Syberię | rodziny | świadkowie: Feliks Krasnodębski | Stanisław Leoniak | Michał Pawelec | Marian Połok | Jan Remiszewski | inni | pamięć, która trwa || Oni oddali życie młode: Konstanty Chromiński | Józef Dziewulak | Bolesław Dziewulski | Bolesław Marczuk | rodzina Połujanów || Bitwa o szyny: akcje zbrojne przy linii kolejowej || Czasy wojny: okupacyjne epizody | roboty przymusowe na rzecz okupanta || Po "wyzwoleniu": "żołnierze wyklęci" | |
||||||||||||||
Rodzice: Antoni i Anna Połujanów
Antoni Połujanów urodził się 2 lutego w 1888 r. w Iganiach pod Siedlcami. Służył w armii carskiej. Kilkakrotnie odznaczony. W 1917 r. najprawdopodobniej dołączył do nowo formowanego na Białorusi I Korpusu Polski w Rosji. W Korpusie znaleźli się żołnierze polscy służący w armii carskiej w rejonach: Białorusi, Polesia, Litwy i Łotwy. W Rosji w tym czasie panowało ogólne rozprzężenie na skutek rewolucji bolszewickiej. I Korpus uczestniczył w walkach z Gwardią Czerwoną, odnosząc kilka zwycięstw. Najważniejsze to zdobycie 29 stycznia 1918 twierdzy w Bobrujsku, obsadzonej przez 7 tysięczną załogę bolszewicką. 21 maja 1918 Korpus został rozbrojony przez oddziały niemieckie w twierdzy w Bobrujsku (którą w tym czasie kontrolował). Ostatni transport wojsk Korpusu opuścił Bobrujsk 8 lipca 1918. Żołnierze Korpusu po rozbrojeniu przybyli w większości do Warszawy, gdzie odegrali znaczącą rolę w odzyskaniu niepodległości, a następnie weszli w skład powstającego Wojska Polskiego [Wikipedia]. Antoni Połujanów w niedługim czasie po powrocie z Bobrujska wraz ze swoja żoną Anną osiedlili się w Dziewulach. Czy był to przypadek czy może świadomy wybór, pozostaje tajemnicą. Trzeba wspomnieć, że w tamtym czasie Dziewule były miejscem atrakcyjnym komunikacyjnie. Początkowo był tu jedyny przystanek kolejowy na trasie Siedlce-Łuków, co umożliwiało szybkie, jak na tamte czasy, dostanie się do Warszawy. Podróżni ciągnęli tu z całej okolicy. Antoni z Anną mieli czworo dzieci, trzech synów i córkę. Losy tej rodziny były tragiczne. Dwóch najmłodszych synów Antoniego oddało życie młode. O tych wydarzeniach Antoni Połujanów wypowiedział znamienne słowa: Tak ciężko przeżyć śmierć własnych dzieci. Wiele widziałem ofiar wojny, ale nie myślałem, że wśród nich będą moi synowie. Po wojnie Antoni wraz z żoną i najstarszym opóścili Dziewule i udali się na zachód Polski. W Dziewulach do końca swoich dni została tylko córka. Tu założyła rodzinę. Tu po dziś dzień żyją jej potomkowie. Dzieci Antoniego i Anny Połujanów: -Eugeniusz, Gienek - ........... -1941 r. Zastrzelony przez Niemców w lesie Bierazka,
Początkowo Połujanowowie mieszkali na jednym siedlisku z rodziną Gochniów, przy drodze na "Piaski". W 1931 Antoni zakupił drugie siedlisko przy rozwidleniu drogi prowadzącej do Januszówki i tu pobudował niewielki murowany dom. Otworzył w nim sklep, w którym handlował głównie mięsem. Handel ten rozkwitł w czasie okupacji, gdy do Dziewul po rąbankę zaczęli przyjeżdżać warszawiacy.
Antoni Połujanów - ojciec zmarł w roku 1956.
Opowiedział i zdjęcia udostępnił Wiesław Koziestański
Andrzej Boczek Copyright © |
||||||||||||||
1441-1933 | pradzieje | źródła XV-XX w. | 1863-1864 | 1914-1918 | 1920 | 1939-1945 | mapy | zabytki | dwór | parafia | szkoła | rody | Żydzi | życie codzienne | twórcy | wsie okoliczne | krajobrazy | strony polecane | komentarze | ostatnio dodane |